oczyszczona toksyna będąca pochodną bakterii jadu kiełbasianego szeroko stosowana w medycynie estetycznej, wstrzyknięta pod skórę hamuje czynności nerwów uniemożliwiając ich kurczenie się, co powoduje efekt miejscowego wygładzenia (ostateczny rezultat widoczny jest po około tygodniu), taki paraliż jest tymczasowy i ustępuje średnio po ok. 6 miesiącach, jednak można później systematycznie powtarzać zabieg. Termin botox powszechnie kojarzony jest z zabiegiem korekcji zmarszczek mimicznych, lecz w rzeczywistości jego zastosowanie jest o wiele szersze. Toksyna botulinowa w celach medycznych została zastosowana po raz pierwszy w latach 80. do korekcji zeza. Współcześnie botulinę wykorzystuje się także w leczeniu nadpotliwości, otyłości, choroby wrzodowej czy przy nietrzymaniu moczu. Do skutków ubocznych stosowania botoksu zalicza się np. świąd i zaburzenia gastryczne.